یزد، ۱۳۹۸
خانه محترم

این نوع طاق به خاطر ماهیت و ویژگی‌های سازه‌ای، بر روی دو دیوار موازی زده می شود؛ به عبارتی دیگر طاق آهنگ از حرکت یک چفد در امتداد یک خط به وجود می‌آید، بدین جهت از نظر اصل عملکرد ایستایی تفاوتی با عملکرد ایستایی چفدها ندارد.

این طاق با توجه به فرمی که دارد، دارای نیروهای رانشی بسیار بالایی است و به همین دلیل است که طاق‌های آهنگ را در کنار یکدیگر اجرا می‌کنند تا بتوانند نیروهای رانشی یکدیگر را خنثی کرده و توسط جرزهای مشترک خود به زمین انتقال دهند. جرزهای ابتدایی و انتهایی نیز که اغلب نیروهای رانشی بالاتری نسبت به سایر جرزها دارند یا ضخیم‌تر ساخته می‌شوند یا اینکه در پشت آن‌ها پشت بند اجرا می‌کنند.

طاق‌های آهنگ بیشتر به صورت ضربی و با تکنیک پر اجرا می‌شوند ولی با توجه به فشار وارده بر پاکار و اندازه دهانه طاق ممکن است تا شکرگاه طاق را به صورت رومی اجرا کرده و مابقی طاق را به صورت پر یا چپیله اجرا کنند. با توجه به روش اجرای پر برای سهولت در اجرا و انتقال بهتر نیروهای عمودی، چند رج اولیه طاق را به صورت ناقص زده (به اصطلاح رج را می‌کُشند) تا طاق، شیبی به سمت دیوار اسپر پیدا کند به همین دلیل در دهانه‌های بزرگ مانند تالارها عقب بودن تیزه طاق از پاکار مشهود است.